Czy zniesienie w 2020 r. obowiązku prowadzenia ewidencji wyposażenia ma wpływ na sposób ujmowania kosztu zakupu składników wyposażenia w podatkowej księdze?
Nie, sposób kwalifikacji dla celów podatkowych składników wyposażenia oraz ujęcia kosztów ich zakupu w podatkowej księdze pozostaje bez zmian.
Do końca 2019 r. do zakresu obowiązków podatników rozliczających podatek dochodowy z działalności gospodarczej na podstawie podatkowej księgi należało prowadzenie ewidencji wyposażenia. Za wyposażenie uważało się rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone, zgodnie z przepisami ustawy o PIT, do środków trwałych. Przy czym w ewidencji wykazywało się wyposażenie, którego wartość początkowa przekraczała 1.500 zł. Z kolei zapisów w tej ewidencji należało dokonywać najpóźniej w miesiącu przekazania składnika wyposażenia do używania. Tak wynikało z § 3 pkt 7, § 4 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 oraz § 18 ust. 4 rozporządzenia z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2017 r. poz. 728 ze zm.), obowiązującego do końca 2019 r., zwanego dalej starym rozporządzeniem.
Niezależnie od ujęcia wyposażenia w ewidencji wyposażenia, konieczne było wpisanie jego wartości w podatkowej księdze w kolumnie 13 "pozostałe wydatki" (ust. 13 objaśnień do podatkowej księgi zawartych w załączniku nr 1 do starego rozporządzenia).
Od 1 stycznia 2020 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2019 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. poz. 2544), zwane dalej nowym rozporządzeniem, które nie przewiduje już wymogu prowadzenia ewidencji wyposażenia. Zniesienie tego obowiązku nie wpływa jednak na sposób kwalifikacji składników majątku do wyposażenia i wpisywania kosztów ich zakupu do podatkowej księgi.
Zwróć uwagę!
W dalszym ciągu za wyposażenie uważa się rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone, zgodnie z przepisami ustawy o PIT, do środków trwałych i wpisuje do podatkowej księgi w kolumnie 13 (ust. 13 objaśnień do podatkowej księgi zawartych w załączniku nr 1 do nowego rozporządzenia). |
Należy zauważyć, że podanej definicji wyposażenia, obowiązującej na gruncie starego i nowego rozporządzenia, odpowiadają m.in. składniki majątku z art. 22d ust. 1 updof. Chodzi tu o rzeczowe składniki majątku spełniające warunki do uznania ich za środki trwałe, których jednak podatnik ze względu na wartość początkową nieprzekraczającą 10.000 zł nie wprowadził do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W takim przypadku wydatki poniesione na ich nabycie są odnoszone jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów - w miesiącu ich oddania do używania.
|