Art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych w zakresie, w jakim umożliwia uznanie za budowlę obiektu budowlanego, który spełnia kryteria bycia budynkiem, przewidziane w art. 1a ust. 1 pkt 1 tej ustawy, jest niezgodny z zasadą szczególnej określoności regulacji daninowych, wywodzoną z Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Zatem niedopuszczalne jest samodzielne rozstrzyganie co jest budynkiem, a co budowlą. Tak uznał Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 13 grudnia 2017 r., sygn. akt SK 48/15.
W rozpatrywanej sprawie chodziło o przypadek, gdzie na potrzeby opodatkowania podatkiem od nieruchomości kontenery telekomunikacyjne zostały uznane za budowle, choć spełniały wszystkie ustawowe cechy budynku. Zatem podstawę ich opodatkowania powinna stanowić powierzchnia użytkowa, a nie wartość. W opinii podatniczki prezentowane przez sądy administracyjne stanowisko, że obiekt budowlany spełniający wszystkie cechy budynku wymienione w art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, jest uznawany za budowlę w oparciu o dodatkowe, niewskazane w tej ustawie kryteria (takie jak np. jego przeznaczenie, funkcje, wyposażenie, oraz sposób i możliwość wykorzystania budynku), w nieuprawniony sposób ograniczają chronione konstytucyjnie prawo własności do środków pieniężnych poprzez nieuzasadnione zawyżenie zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości. W tym celu podatniczka wskazała, że błędna kwalifikacja kontenerów w zakresie ustalenia wysokości należnego podatku od nieruchomości doprowadziła do prawie 40-krotnego zwiększenia należności z tytułu należnego podatku.
TK uznał stanowisko podatniczki za prawidłowe. Potwierdził, że niezasadne jest dokonywanie ingerencji w treść definicji legalnej, co w rozpatrywanym przypadku skutkuje funkcjonalną reinterpretacją regulacji podatkowej na niekorzyść podatnika. Tym samym Trybunał odwołał się do fundamentalnej dla wykładni przepisów prawa daninowego zasady "in dubio pro tributario". W wydanym orzeczeniu wskazał, iż: "(...) Przestrzeganie omawianej zasady przez organy podatkowe oraz kontrolujące ich działalność sądy administracyjne stanowi warunek konieczny zapewnienia podatnikom niezbędnego poziomu bezpieczeństwa prawnego (...)".
Zatem przy kwalifikacji obiektów w zakresie opodatkowania ich podatkiem od nieruchomości nie mają znaczenia ani funkcja, ani ich przeznaczenie.
|