Wraz z małoletnim wnuczkiem wyjeżdżamy na wakacje po Europie. Czy dowód osobisty będzie nas uprawniał do przekraczania granicy z państwami, które nie należą do Unii, np. Czarnogóry? Czy dla wnuczka wystarczającym dokumentem w podróży po Europie jest paszport? W jakich sytuacjach przysługuje nam pomoc konsula za granicą?
Dokumentem uprawniającym obywatela polskiego do przekraczania granicy jest ważny paszport lub dowód osobisty. Dotyczy to także osób małoletnich, czyli w tym przypadku dzieci podróżujących z dziadkami. Obecnie w podróży po Europie w zasadzie wystarczy tylko dowód osobisty i to nawet przy przekraczaniu granic tych państw, które nie należą do Unii Europejskiej, np. Czarnogóry. Choć w większości państw nie ma kontroli granicznej, to należy liczyć się z tym, że dokumenty potwierdzające tożsamość mogą być skontrolowane przez władze danego państwa praktycznie w każdym momencie, chociażby podczas zwykłej kontroli drogowej. Ich brak, zwłaszcza przy podróżowaniu z dziećmi, może przybrać poważne konsekwencje. Mianowicie w przypadku małoletniej osoby może skutkować nałożeniem mandatu na jej opiekunów oraz koniecznością udania się do najbliższej polskiej placówki konsularnej w celu uzyskania paszportu tymczasowego.
W wielu trudnych sytuacjach polski turysta może zwrócić się o pomoc do Konsula RP w państwie, w którym przebywa. Te trudne sytuacje dotyczą głównie zagubionych dokumentów (paszportu), braku pieniędzy, problemów natury prawnej. I tak, jeśli polski turysta zagubi paszport, konsul po sprawdzeniu jego tożsamości wystawi paszport blankietowy na powrót do Polski. W razie utraty pieniędzy konsul może pośredniczyć w skontaktowaniu się z rodziną lub przyjaciółmi w Polsce. W uzasadnionych przypadkach, jeżeli nie ma innych możliwości przekazania pieniędzy, konsul wypłaci na miejscu kwotę wpłaconą przez krewnych lub przyjaciół na konto Ministerstwa Spraw Zagranicznych w Warszawie. W skrajnych przypadkach konsul może pożyczyć odpowiednią kwotę pieniędzy na powrót do Polski, ale dopiero po uprzednim zobowiązaniu się turysty do jej zwrotu. Mowa o tym w rozporządzeniu Ministra Spraw Zagranicznych w sprawie udzielania przez konsula Rzeczypospolitej Polskiej pomocy finansowej oraz trybu postępowania przy jej udzielaniu (Dz. U. z 2002 r. nr 151, poz. 1262). Możliwości pomocy konsula na rzecz turystów są więc ściśle określone przepisami prawa. Przykładowo nie może on świadczyć usług, które wykonują biura turystyczne, banki, firmy ubezpieczeniowe oraz firmy transportowe czy regulować jakichkolwiek zobowiązań finansowych, takich jak długi, grzywny, mandaty, koszty postępowania sądowego itp.
Dowód osobisty na równi z paszportem uprawnia obywateli polskich do przekraczania granic: Austrii, Belgii, Bułgarii, Chorwacji, Czech, Cypru, Danii, Estonii, Francji, Finlandii, Grecji, Holandii, Hiszpanii, Irlandii, Litwy, Luksemburga, Łotwy, Malty, Niemiec, Portugalii, Rumunii, Słowacji, Szwecji, Węgier, Wielkiej Brytanii, Włoch, Islandii, Liechtensteinu, Norwegii, Szwajcarii, Albanii, Bośni i Hercegowiny, Czarnogóry, Macedonii, Serbii. |
|