Rozliczenie składkowo-podatkowe dodatkowego wynagrodzenia rocznego

Były pracownik w lutym br. otrzymał tylko dodatkowe wynagrodzenie za 2019 r. Jak dokonać rozliczenia składkowo-podatkowego, jeżeli w czasie zatrudnienia przysługiwały mu podwyższone koszty uzyskania przychodów i złożył PIT-2?

Dodatkowe wynagrodzenie roczne jako przychód ze stosunku pracy niewyłączony z podstawy wymiaru składek ZUS na mocy obowiązujących przepisów podlega oskładkowaniu na takich samych zasadach jak w czasie trwania umowy o pracę. W związku jednak z tym, że jego wypłata nastąpiła w miesiącu, w którym pracownik nie podlegał już ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu, składki na przedmiotowe ubezpieczenia rozliczone od tego wynagrodzenia wykazuje się w raporcie ZUS RCA z kodem tytułu ubezpieczenia 30 00 X X. Kwotę wynagrodzenia należy też wykazać w raporcie ZUS RPA - "Imienny raport miesięczny o przychodach ubezpieczonego/okresach pracy nauczycielskiej", w bloku III.B. Przypominamy, że raport ten obowiązuje od 1 stycznia 2019 r. i jest sporządzany m.in. wówczas, gdy w danym miesiącu pracownik uzyskał przychód należny za inny rok kalendarzowy niż rok, którego raport dotyczy (podany w bloku I. Dane organizacyjne) i przychód ten stanowił podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalno-rentowe (blok III.B.) lub jeśli ubezpieczony przekroczył roczną podstawę wymiaru tych składek - podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie wypadkowe (blok III.C.).

Podmiot zatrudniający obok składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne może być obowiązany do opłacania składek na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (dalej FGŚP). Te składki oblicza i opłaca za pracowników, którzy nie osiągnęli wieku wynoszącego co najmniej 55 lat kobiety i co najmniej 60 lat mężczyźni. Tak wynika z art. 104b ust. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia... (Dz. U. z 2019 r. poz. 1482 z późn. zm.), art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o Funduszu Solidarnościowym (Dz. U. poz. 2192 z późn. zm.), art. 9b ust. 2 ustawy z dnia 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. z 2020 r. poz. 7). Przy ustalaniu składki na Fundusz Pracy, a także składki na Fundusz Solidarnościowy należy wziąć pod uwagę przepis art. 104 ust. 1 ustawy o promocji zatrudnienia..., w myśl którego ustala się je od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (bez stosowania rocznego ograniczenia) wynoszących w przeliczeniu na okres miesiąca co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę. Mogą być one obliczane od kwot niższych, jeżeli pracownik uzyskuje przychody stanowiące podstawę wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne także z innych tytułów i łącznie wynoszą one co najmniej tyle, ile minimalne wynagrodzenie za pracę. Taka osoba składa stosowne oświadczenie każdemu pracodawcy lub w terenowej jednostce organizacyjnej ZUS, jeżeli sama opłaca składki na ubezpieczenia społeczne (art. 104 ust. 3 i 4 ustawy o promocji zatrudnienia...). Czy w związku z tym, gdy były pracownik po ustaniu zatrudnienia otrzymuje składnik wynagrodzenia podlegający oskładkowaniu w wysokości niższej od minimalnej płacy, to należy opłacać składkę na Fundusz Pracy (także Fundusz Solidarnościowy)? Z tym zapytaniem wystąpiliśmy do ZUS.

Kalkulator wynagrodzeń dostępny jest w serwisie www.kalkulatory.gofin.pl

Z kolei składkę na FGŚP za pracowników opłaca pracodawca objęty stosowaniem ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy. Oblicza ją od wypłat stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (bez stosowania rocznego ograniczenia). Tę składkę ustala się bez względu na wysokość podstawy wymiaru.

Dodatkowe wynagrodzenie roczne jest opodatkowane na zasadach określonych w art. 32 ustawy o pdof. Przy ustalaniu zaliczki na podatek dochodowy od przychodów ze stosunku pracy wypłaconych/postawionych do dyspozycji pracownika po ustaniu zatrudnienia zachowują ważność oświadczenia złożone w trakcie jego trwania, tj. PIT-2 i o stosowaniu podwyższonych kosztów uzyskania przychodów, o ile nie zostały one odwołane.

Pracownik był zatrudniony w spółce z o.o. do 31 grudnia 2019 r. Spółka zgodnie z przepisami płacowymi po zakończeniu roku wypłaca pracownikom do końca lutego danego roku dodatkowe wynagrodzenie roczne. Były pracownik otrzymał w lutym br. dodatkowe wynagrodzenie za 2019 r. w wysokości 2.700 zł. W czasie zatrudnienia pracownikowi przysługiwały podwyższone koszty uzyskania przychodów i złożył pracodawcy PIT-2. Jeśli były pracownik nie odwołał tych oświadczeń, to pracodawca dokonał następujących rozliczeń składkowo-podatkowych:

Pracodawca z własnych środków opłaci część składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, całą składkę na ubezpieczenie wypadkowe oraz, zakładając, że pracownik nie osiągnął wieku odpowiednio co najmniej 55 lat - kobieta i co najmniej 60 lat - mężczyzna, składki na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy i FGŚP.