Przepis art. 31 ust. 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych nie może stanowić podstawy do zwolnienia zakładu pracy chronionej będącego przedsiębiorcą prowadzącym jednostkę handlu, z pobranej od klientów opłaty recyklingowej. Wynika to z tego, iż opłata recyklingowa jest należnością przypadającą od nabywającego torbę na zakupy z tworzywa sztucznego, a nie od przedsiębiorcy prowadzącego jednostkę handlu detalicznego lub hurtowego, w której są oferowane torby na zakupy z tworzywa sztucznego przeznaczone do pakowania produktów oferowanych w tej jednostce. W tym przypadku prowadzący ZPChr jest wyłącznie podmiotem pośredniczącym w pobraniu tej opłaty i jej przekazaniu na odrębny rachunek bankowy prowadzony przez marszałka województwa. Taki wniosek płynie z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 27 sierpnia 2024 r., sygn. akt I SA/Gd 446/24.
Sprawa dotyczyła zakładu pracy chronionej, który nie zgadzał się z decyzją marszałka województwa w sprawie określenia wysokości zaległości z tytułu opłaty recyklingowej za torby foliowe wydawane klientom w prowadzonej przez niego jednostce handlu detalicznego. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję, wskazując, że zgodnie z art. 40a ustawy o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi zakład pracy chronionej jako przedsiębiorca prowadzący jednostkę handlu detalicznego, w której są oferowane torby na zakupy z tworzywa sztucznego przeznaczone do pakowania produktów oferowanych w tej jednostce, jest obowiązany pobrać opłatę recyklingową od nabywającego torbę na zakupy z tworzywa sztucznego, a następnie przekazać ją na rachunek bankowy prowadzony przez marszałka województwa. Natomiast opłaty recyklingowej nie pobiera się od nabywającego bardzo lekką torbę na zakupy z tworzywa sztucznego.
Skarżący, powołując się na zapis art. 31 ust. 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, twierdził, że zobowiązanie to nie ma zastosowania w jego przypadku. Przepis ten stanowi bowiem, że prowadzący ZPChr spełniający warunek, o którym mowa w art. 28 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, jest zwolniony m.in. z opłat, z wyjątkiem opłaty skarbowej i opłat o charakterze sankcyjnym.
Sprawa trafiła do WSA w Gdańsku, który uznał, że skarga jest niezasadna. Podmiotem zobowiązanym do uiszczenia opłaty recyklingowej jest osoba nabywająca torbę na zakupy z tworzywa sztucznego, a więc w istocie klient przedsiębiorcy prowadzącego jednostkę handlu detalicznego lub hurtowego. To ten podmiot jest więc podatnikiem w rozumieniu prawa podatkowego. Natomiast nie jest nim prowadzący jednostkę handlu detalicznego lub hurtowego, w której są oferowane torby na zakupy z tworzywa sztucznego, który jedynie pośredniczy w pobraniu opłaty recyklingowej i jej wpłaceniu we właściwym terminie organowi podatkowemu. Tym samym, w opinii WSA, ponieważ zwolnienie z podatków i opłat, o których mowa w art. 31 ust. 1 ustawy o rehabilitacji (...), dotyczy wyłącznie podatków i opłat należnych od prowadzącego zakład pracy chronionej, a nie od tego podmiotu jako podmiotu pośredniczącego jako płatnik lub inkasent w przekazaniu do organu należności innych zobowiązanych, nie znajduje on zastosowania w sprawie opłaty recyklingowej.
|