Facebook

Jak szukać?»

Uwaga: Do 2 kwietnia 2024 r. część płatników składek przekazuje do ZUS zgłoszenia o pracy "szczególnej" ZUS ZSWA za 2023 r. Do 31 marca 2024 r. należy sporządzić i podpisać sprawozdanie finansowe za 2023 r. 2 kwietnia 2024 r. (wtorek) mija ostateczny termin złożenia do US zeznań: CIT-8 i CIT-8AB za 2023 r. 2 kwietnia 2024 r. (wtorek) mija ostateczny termin złożenia do US deklaracji: CIT-8E i CIT-8FR za 2023 r. 2 kwietnia 2024 r. (wtorek) mija ostateczny termin złożenia do US informacji: IFT-2R, CIT-RB i CIT-CSR za 2023 r. 2 kwietnia 2024 r. (wtorek) mija ostateczny termin złożenia do US informacji: CIT-8ST, CIT-N1, CIT-N2, PIT-N1 i PIT-N2 według stanu na 31 grudnia 2023 r.
Aktualnie jesteś: Gofin.pl (strona główna)  »  Rachunkowość  »  Księgi rachunkowe  »   Wątpliwości dotyczące badania i zatwierdzania sprawozdań
POLECAMY
A A A  drukuj artykuł

Wątpliwości dotyczące badania i zatwierdzania sprawozdań

Zeszyty Metodyczne Rachunkowości nr 11 (539) z dnia 1.06.2021
1. Skutki niewypełnienia obowiązku badania i zatwierdzania sprawozdań finansowych w latach ubiegłych

Spółka z o.o. w latach ubiegłych była zobowiązana do badania sprawozdań finansowych. Nie poddała ich jednak badaniu i tym samym nie zostały one zatwierdzone. Jedynie sprawozdanie za 2019 r. zostało zatwierdzone. Jak spółka powinna postąpić w takiej sytuacji? Czy uchwała o zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za 2019 r., bez zatwierdzenia sprawozdań z lat ubiegłych i bez poddania ich badaniu, jest ważna?

Badaniu podlegają - w myśl przepisów art. 64 ust. 1 pkt 4 ustawy o rachunkowości - roczne sprawozdania finansowe kontynuujących działalność spółek z o.o., które w poprzedzającym roku obrotowym, za który sporządzono sprawozdania finansowe, spełniły co najmniej dwa z następujących warunków:

1) średnioroczne zatrudnienie w przeliczeniu na pełne etaty wyniosło co najmniej 50 osób,

2) suma aktywów bilansu na koniec roku obrotowego stanowiła równowartość w walucie polskiej co najmniej 2.500.000 euro,

3) przychody netto ze sprzedaży towarów i produktów oraz operacji finansowych za rok obrotowy stanowiły równowartość w walucie polskiej co najmniej 5.000.000 euro.

W wyniku przeprowadzenia badania biegły rewident sporządza na piśmie sprawozdanie z badania. Sprawozdanie to zawiera m.in. opinię biegłego rewidenta o tym, czy sprawozdanie finansowe badanej jednostki:

1) przedstawia rzetelny i jasny obraz sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego z mającymi zastosowanie przepisami dotyczącymi rachunkowości i sprawozdawczości finansowej, a także przyjętymi zasadami (polityką) rachunkowości,

2) jest zgodne co do formy i treści z przepisami prawa, statutem lub umową.

Ustawa o rachunkowości w art. 53 ust. 1 wymaga, aby roczne sprawozdanie spółki z o.o. było zatwierdzone przez organ zatwierdzający, nie później niż 6 miesięcy od dnia bilansowego. Przed zatwierdzeniem roczne sprawozdanie finansowe podlega badaniu przez biegłego rewidenta, o ile podlega ono takiemu badaniu, na zasadach określonych w art. 64 ww. ustawy. Organ zatwierdzający zdefiniowany jest w art. 3 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, jako organ, który zgodnie z obowiązującymi jednostkę przepisami prawa, statutem, umową lub na mocy prawa własności jest uprawniony do zatwierdzania sprawozdania finansowego jednostki. Organem zatwierdzającym sprawozdanie finansowe spółki z o.o. jest zwyczajne zgromadzenie wspólników. W myśl art. 231 K.s.h., zwyczajne zgromadzenie wspólników powinno odbyć się w terminie sześciu miesięcy po upływie każdego roku obrotowego.

Roczne sprawozdanie finansowe powinno być więc zatwierdzone przez organ zatwierdzający, po uprzednim wyrażeniu opinii o tym sprawozdaniu przez biegłego rewidenta. Ponadto organ zatwierdzający sprawozdanie finansowe w każdym przypadku, przed podjęciem decyzji o podziale zysku, powinien uwzględnić opinię biegłego rewidenta o zbadanym sprawozdaniu finansowym. Zatwierdzenie sprawozdania finansowego oznacza, że organ zatwierdzający zaakceptował zawarte w nim informacje, w tym dane liczbowe, i uznał je za wiarygodne. Równocześnie jest to akceptacja działań podejmowanych przez kierownictwo jednostki. Bezpośrednie skutki zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego - w świetle ustawy o rachunkowości - to:

1) ostateczne zamknięcie i otwarcie ksiąg rachunkowych jednostki kontynuującej działalność - najpóźniej w ciągu 15 dni od dnia zatwierdzenia sprawozdania finansowego za rok obrotowy (por. art. 12 ust. 4 ustawy o rachunkowości); zamknięcie ksiąg rachunkowych polega na nieodwracalnym wyłączeniu możliwości dokonywania zapisów księgowych w zbiorach tworzących zamknięte księgi rachunkowe (por. art. 12 ust. 5 ww. ustawy); oznacza to, że nie można już dokonywać żadnych zmian w księgach rachunkowych, ani w zatwierdzonym sprawozdaniu finansowym, a więc nie można także poprawić błędów ujawnionych po zatwierdzeniu sprawozdania (w takim przypadku korekty błędów należy dokonywać na bieżąco),

2) przeniesienie wyniku finansowego netto zakończonego roku obrotowego z konta 86 "Wynik finansowy" na konto 82 "Rozliczenie wyniku finansowego",

3) uzyskanie prawa do podziału lub pokrycia wyniku finansowego.

Należy ponadto mieć na uwadze, że podział lub pokrycie wyniku finansowego netto jednostek zobowiązanych, zgodnie z art. 64 ust. 1 ustawy o rachunkowości, do poddania badaniu rocznego sprawozdania finansowego, może nastąpić po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego przez organ zatwierdzający, poprzedzonego wyrażeniem przez biegłego rewidenta opinii o tym sprawozdaniu bez zastrzeżeń lub z zastrzeżeniami (por. art. 53 ust. 3 ustawy o rachunkowości). Podział lub pokrycie wyniku finansowego netto, dokonany bez spełnienia tego warunku, jest nieważny z mocy prawa. Zatem w przypadku braku przeprowadzenia ustawowego badania sprawozdania finansowego, organ zatwierdzający nie powinien podjąć decyzji o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto.

Ustawa o rachunkowości w art. 79 pkt 1 zawiera również przepisy karne za nieprzeprowadzenie badania sprawozdania finansowego. W myśl ww. regulacji, każdy kto wbrew przepisom tej ustawy nie poddaje sprawozdania finansowego badaniu przez biegłego rewidenta, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. Za wykonywanie obowiązków w zakresie rachunkowości, w tym również dotyczących badania sprawozdań finansowych, odpowiada kierownik jednostki (tu: zarząd spółki z o.o.) i to jemu grożą sankcje karne za niepoddanie badaniu tego sprawozdania. Ponadto członek zarządu, będący jednocześnie pracownikiem, może także ponosić odpowiedzialność służbową na ogólnych zasadach wynikających z Kodeksu pracy. Natomiast za niezatwierdzenie sprawozdania finansowego przez organ zatwierdzający w wymaganym terminie, ustawa o rachunkowości nie przewiduje sankcji karnych.

Z informacji zawartych w pytaniu wynika, że sprawozdania finansowe spółki z o.o. za lata ubiegłe nie zostały zbadane przez biegłego rewidenta, pomimo ustawowego obowiązku. W takiej sytuacji nie powinny one zostać przedstawione zwyczajnemu zgromadzeniu wspólników do zatwierdzenia. Wywołuje to wiele negatywnych konsekwencji, które zostały wcześniej przedstawione. Natomiast, jeżeli chodzi o uchwałę zatwierdzającą sprawozdanie finansowe, to przepisy ustawy o rachunkowości nie regulują kwestii zasad jej podejmowania. Generalnie przepisy prawa nie przewidują trybu uchylania uchwał w spółce z o.o. Uchwały walnego zgromadzenia wspólników podlegają kontroli sądowej.

Należy zauważyć, że ustawa o rachunkowości nie reguluje wprost kwestii sprawozdań finansowych zatwierdzonych, ale niepoddanych badaniu, mimo takiego obowiązku. Niemniej jednak, biorąc pod uwagę powyższe wyjaśnienia oraz przedstawione w pytaniu informacje, spółka z o.o. powinna - w naszej ocenie - poddać sprawozdania finansowe badaniu (te zatwierdzone również). Niemożliwa jest bowiem sytuacja, w której spółka z o.o., pomimo ustawowego obowiązku nie poddaje badaniu swoich sprawozdań finansowych.

Skutki badania sprawozdań finansowych, jeżeli biegły rewident zaleci korekty, można rozpatrywać w świetle art. 54 ustawy o rachunkowości. Przepis ten określa zasady postępowania w sytuacji, gdy po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego ujawniono błędy (także te wskazane przez biegłego), które powodują że mają one wpływ na to sprawozdanie. Skutki tych zdarzeń ujmuje się w księgach rachunkowych roku obrotowego, w którym informacje te otrzymano. Można powiedzieć, że są to dwa rodzaje błędów, a mianowicie:

1) błąd uznany za nieistotny, czyli błąd, który w małym stopniu wpływa na sprawozdanie finansowe - skutki korekty tego błędu ujmuje się w księgach roku, w którym błąd wykryto, dokonując księgowań według zasad ogólnych (por. art. 54 ust. 2 ww. ustawy),

2) błąd uznany za istotny, czyli błąd, przez który nie można uznać sprawozdania finansowego za przedstawiające rzetelny i jasny obraz sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego jednostki; w takiej sytuacji kwotę korekty spowodowanej usunięciem tego błędu odnosi się na kapitał (fundusz) własny i wykazuje jako zysk (stratę) z lat ubiegłych (por. art. 54 ust. 3 ww. ustawy).

Z kolei w myśl art. 54 ust. 1 ustawy o rachunkowości, jeżeli po sporządzeniu rocznego sprawozdania finansowego, a przed jego zatwierdzeniem, jednostka otrzymała informacje o zdarzeniach, które mają istotny wpływ na to sprawozdanie finansowe, powinna ona odpowiednio zmienić to sprawozdanie, dokonując jednocześnie niezbędnych zapisów w księgach rachunkowych roku obrotowego, którego sprawozdanie finansowe dotyczy. Dlatego też błędy ujawnione jeszcze przed zatwierdzeniem sprawozdania finansowego (tj. przed ostatecznym zamknięciem ksiąg rachunkowych) można odpowiednio skorygować we wstępnie zamkniętych księgach rachunkowych i sporządzić powtórnie sprawozdanie finansowe, z uwzględnieniem tych korekt.

W sytuacji opisanej w pytaniu ewentualna korekta dotycząca zatwierdzonego sprawozdania za 2019 r., zalecona przez biegłego rewidenta, powinna zostać uwzględniona w księgach rachunkowych następnego roku obrotowego z odpowiednim zastosowaniem przepisów art. 54 ust. 2 i 3 ustawy o rachunkowości. Natomiast, jeśli wystąpi potrzeba korekty w sprawozdaniach finansowych (niezatwierdzonych) za lata ubiegłe, zastosowanie powinien mieć art. 54 ust. 1 ustawy o rachunkowości.


2. Korekta błędów dokonana po odmowie wydania opinii o sprawozdaniu przez biegłego rewidenta

Sprawozdanie finansowe spółki z o.o. za 2019 r. zostało zbadane przez biegłego rewidenta, który odmówił wydania opinii, bowiem organ zatwierdzający zatwierdził sprawozdanie, pomimo że nie zostały wprowadzone korekty zalecone przez biegłego rewidenta. Czy zatwierdzone sprawozdanie może jeszcze zostać skorygowane? Czy jednostka powinna ująć korekty wszystkich błędów poprzez wynik lat ubiegłych w roku bieżącym?

W sytuacji opisanej w pytaniu spółka z o.o. po uzyskaniu od biegłego rewidenta odmowy wydania opinii o sprawozdaniu finansowym za 2019 r., powinna w porozumieniu z biegłym wprowadzić do ksiąg rachunkowych wymagane korekty. Na podstawie takich ksiąg powinno zostać sporządzone sprawozdanie finansowe.

W jednostce zobowiązanej do poddania badaniu rocznego sprawozdania finansowego na podstawie art. 64 ust. 1 ustawy o rachunkowości organ zatwierdzający to sprawozdanie w każdym przypadku, przed podjęciem decyzji o podziale zysku, powinien uwzględnić opinię biegłego rewidenta o zbadanym sprawozdaniu finansowym (por. art. 53 ust. 3 ww. ustawy). Odmowa wydania opinii uniemożliwia podjęcie powyższej decyzji. Biegły rewident, badając sprawozdanie finansowe ocenia, czy zostało ono sporządzone rzetelnie, zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa i wymogami przyjętych do stosowania zasad (polityki) rachunkowości. W świetle art. 83 ust. 5 ustawy o biegłych rewidentach, firmach audytorskich oraz nadzorze publicznym, w sytuacji gdy biegły rewident nie jest w stanie wyrazić opinii o badanym sprawozdaniu finansowym, sprawozdanie z badania zawiera odmowę wydania opinii. W sprawozdaniu z badania należy także zamieścić uzasadnienie odmowy wydania opinii przez biegłego rewidenta, wraz z opisem skutków zniekształceń będących powodem odmowy wydania tej opinii.

Odmowa wydania opinii o badanym sprawozdaniu finansowym przez biegłego rewidenta oznacza, że nie było możliwe uzyskanie przez niego miarodajnej oceny na temat tego sprawozdania, a obraz sytuacji jednostki jest istotnie zniekształcony. Odmowa wydania opinii jest istotna z punktu widzenia użytkowników tego sprawozdania finansowego (udziałowców, kontrahentów, instytucji kredytowych), którzy na jej podstawie mogą sądzić, że:

1) księgi rachunkowe i sporządzone na ich podstawie sprawozdanie finansowe zawierają istotne nieprawidłowości,

2) naruszone zostały przepisy prawa mające wpływ na prawidłowość sporządzenia sprawozdania finansowego,

3) możliwe jest ukrywanie przez jednostkę zdarzeń wpływających na jej kondycję i dalsze funkcjonowanie.

Sytuacji przedstawionej w pytaniu nie regulują wprost przepisy ustawy o rachunkowości, bowiem nie powinna ona mieć miejsca w praktyce. Z uwagi na fakt, iż sprawozdanie finansowe za 2019 r. zostało już zatwierdzone, nie ma możliwości dokonywania w nim zmian. W naszej ocenie w tym przypadku możliwe jest zastosowanie odpowiednich postanowień art. 54 ustawy o rachunkowości oraz wskazówek KSR nr 7. Według art. 54 ust. 2 ustawy o rachunkowości, jeżeli jednostka po zatwierdzeniu rocznego sprawozdania finansowego otrzymała informacje o zdarzeniach, które mają istotny wpływ na to sprawozdanie, to ich skutki ujmuje w księgach rachunkowych roku obrotowego, w którym informacje te otrzymała (a więc - w sytuacji opisanej w pytaniu - w 2020 r.). Przed ujęciem korekty w księgach rachunkowych, oceny wymaga, czy wpływ błędów na jakość zatwierdzonego sprawozdania finansowego był istotny, czy też nie.

Biorąc pod uwagę, że biegły rewident odmówił wydania opinii o badanym sprawozdaniu finansowym za 2019 r., które zostało zatwierdzone bez wprowadzenia zalecanych korekt, to popełnione w poprzednim roku (latach) obrotowym błędy wskazane jest uznać za istotne, czyli takie, w następstwie których nie można uznać sprawozdania finansowego za rok lub lata poprzednie za spełniające wymagania art. 4 ust. 1 ustawy o rachunkowości, tj. za rzetelnie i jasno przedstawiające sytuację majątkową i finansową oraz wynik finansowy pytającej spółki z o.o. W takiej sytuacji kwotę korekty spowodowanej usunięciem tego błędu odnosi się w księgach rachunkowych 2020 r. na kapitał (fundusz) własny i wykazuje jako "zysk (strata) z lat ubiegłych" (por. art. 54 ust. 3 ww. ustawy). Ponadto wymagane jest także:

1) wykazanie korekty w odpowiedniej pozycji zestawienia zmian kapitału (funduszu) własnego, jeżeli jednostka zobowiązana jest do jego sporządzania,

2) przekształcenie retrospektywnie danych porównawczych sprawozdania finansowego, wyjąwszy przypadki, gdy jest to praktycznie niewykonalne.


3. Błąd w ustaleniu kosztu wytworzenia, skutkujący zawyżeniem stanu produktów, wykryty po zatwierdzeniu sprawozdania

W spółce z o.o. stosującej stałe ceny ewidencyjne produkcja w 2019 r. była o około 30% niższa niż w latach ubiegłych. Ceny rzeczywiste wyrobów w 2019 r. przekraczały w ciągu roku ceny ewidencyjne. Spółka nie korygowała na bieżąco kosztów stałych do wielkości produkcji, przez co stan wyrobów na koniec 2019 r. w cenach rzeczywistych był zawyżony. Jakich korekt należy dokonać w księgach 2020 r., aby rozliczyć koszt wyrobów przyjętych i sprzedanych, a także ustalić stan zapasu na koniec okresu w cenach rzeczywistych? Czy można skorygować koszt rzeczywisty na koniec roku? Koszty działalności operacyjnej spółka ujmuje na kontach zespołu 4 i 5.

Przepisy art. 28 ust. 3 ustawy o rachunkowości stanowią, iż koszt wytworzenia produktu obejmuje koszty pozostające w bezpośrednim związku z danym produktem oraz uzasadnioną część kosztów pośrednio związanych z wytworzeniem tego produktu. Koszty bezpośrednie obejmują wartość zużytych materiałów bezpośrednich, koszty pozyskania i przetworzenia związane bezpośrednio z produkcją i inne koszty poniesione w związku z doprowadzeniem produktu do postaci i miejsca, w jakich się znajduje w dniu wyceny. Do uzasadnionej, odpowiedniej do okresu wytwarzania produktu, części kosztów pośrednich zalicza się zmienne pośrednie koszty produkcji oraz tę część stałych, pośrednich kosztów produkcji, które odpowiadają poziomowi tych kosztów przy normalnym wykorzystaniu zdolności produkcyjnych. Za normalny poziom wykorzystania zdolności produkcyjnych uznaje się przeciętną, zgodną z oczekiwaniami w typowych warunkach, wielkość produkcji za daną liczbę okresów lub sezonów, przy uwzględnieniu planowych remontów. Przepis ten wymienia również koszty, których nie zalicza się do kosztów wytworzenia, lecz odnosi bezpośrednio w koszty w momencie ich poniesienia. Są to m.in. koszty będące konsekwencją niewykorzystanych zdolności produkcyjnych i strat produkcyjnych.

Jak wskazuje Krajowy Standard Rachunkowości nr 13 "Koszt wytworzenia jako podstawa wyceny produktów" w pkt 6.9, część kosztów pośrednich produkcji jest skutkiem posiadania długookresowo zaangażowanych zasobów, takich jak maszyny i urządzenia, pomieszczenia, pracownicy itp. Zasoby te często nie są w okresie sprawozdawczym w pełni wykorzystane ze względu na brak możliwości ich dopasowania w krótkim okresie do wielkości i asortymentu bieżącej produkcji. Koszty niewykorzystanych zdolności produkcyjnych stanowią nieuzasadnioną część kosztów pośrednich produkcji i wymagają wyłączenia z kosztu wytworzenia zapasu produktów. W tym celu dzieli się koszty pośrednie produkcji na koszty zmienne i koszty stałe, dokonuje pomiaru wykorzystania zdolności produkcyjnej i eliminuje z kosztu wytworzenia produktów koszty stałe niewykorzystanych zdolności produkcyjnych.

Zasadniczo koszty niewykorzystanych zdolności produkcyjnych powinny zostać odniesione na wynik poprzez ich ujęcie na koncie 70-1 "Koszt sprzedanych produktów". Jeżeli jednak koszty te związane są ze zdarzeniami wykraczającymi poza zwykłą działalność operacyjną jednostki, to wskazane jest ujmować je w pozostałych kosztach operacyjnych, tj. na koncie 76-1 "Pozostałe koszty operacyjne". Do zdarzeń wykraczających poza zwykłą działalność można zaliczyć wstrzymanie lub ograniczenie produkcji spowodowane absencją pracowników, zakłóceniami w łańcuchu dostaw, brakiem podstawowych surowców i możliwości ich zakupu, brakiem zamówień będących efektem zablokowania rynków zbytu lub wprowadzeniem ograniczeń w funkcjonowaniu na rynkach zbytu.

Koszty niewykorzystanych zdolności produkcyjnych jednostka może ustalać i ujmować w księgach rachunkowych:

1) bieżąco - poprzez przypisanie do produktów stałych pośrednich kosztów produkcji wyłącznie w wysokości odpowiadającej poziomowi tych kosztów przy normalnym wykorzystaniu zdolności produkcyjnych,

2) okresowo - poprzez dokonywaną okresowo, nie później niż na dzień bilansowy, eliminację kosztów będących konsekwencją niewykorzystania zdolności produkcyjnych z kosztów wytworzenia zapasu produktów.

Ewidencja księgowa kosztów niewykorzystanych zdolności produkcyjnych

1. PK - koszty niewykorzystanych zdolności produkcyjnych ustalane na bieżąco:

- Wn konto 70-1 "Koszt sprzedanych produktów" lub 76-1 "Pozostałe koszty operacyjne",
- Ma konto 52-1 "Koszty wydziałowe".

2. PK - koszty niewykorzystanych zdolności produkcyjnych ustalane okresowo:

- Wn konto 70-1 "Koszt sprzedanych produktów" lub 76-1 "Pozostałe koszty operacyjne",
- Ma konto 62 "Odchylenia od cen ewidencyjnych produktów".

Jak wynika z pytania jednostka w 2019 r. przy obliczaniu kosztu wytworzenia produktów do kosztów bezpośrednich doliczyła koszty pośrednie związane z wytworzeniem tych produktów, niezależnie od poziomu wykorzystania zdolności produkcyjnych, przez co stan wyrobów na koniec roku w cenach rzeczywistych został zawyżony. Z uwagi na fakt, iż popełniony błąd dotyczy lat ubiegłych, to skutki korekty tego błędu należy wprowadzić do ksiąg rachunkowych, z uwzględnieniem przepisów art. 54 ustawy o rachunkowości. W świetle art. 54 ust. 2 i 3 ww. ustawy, jeżeli po zatwierdzeniu rocznego sprawozdania finansowego jednostka otrzymała informacje o zdarzeniach, które mają istotny wpływ na to sprawozdanie finansowe, lub powodujących, że założenie kontynuowania działalności przez jednostkę nie jest uzasadnione, to ich skutki ujmuje w księgach rachunkowych roku obrotowego, w którym informacje te otrzymała. Jeżeli w danym roku obrotowym lub przed zatwierdzeniem sprawozdania finansowego za ten rok obrotowy jednostka stwierdziła popełnienie w poprzednich latach obrotowych błędu, w następstwie którego nie można uznać sprawozdania finansowego za rok lub lata poprzednie za rzetelnie i jasno przedstawiające sytuację majątkową, finansową oraz wynik finansowy, to kwotę korekty spowodowanej usunięciem tego błędu odnosi się na kapitał (fundusz) własny i wykazuje jako zysk (stratę) z lat ubiegłych.

Jeżeli zatem jednostka błędnie ustaliła wartość stanu wyrobów gotowych w 2019 r. i wykryła ten błąd w 2020 r., już po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za 2019 r., to powinna dokonać stosownej korekty w księgach 2020 r. W przypadku błędu istotnego korekta przebiegać będzie w sposób przedstawiony na poniższym przykładzie.

Przykład

Korekta błędu istotnego, wykrytego w zatwierdzonym
sprawozdaniu finansowym

I. Założenia:

  1. W 2020 r. spółka z o.o. wykryła błąd w wycenie stanu wyrobów gotowych na 31 grudnia 2019 r. Spółka nie korygowała na bieżąco kosztów stałych do wielkości produkcji, przez co stan wyrobów na koniec 2019 r. w cenach rzeczywistych został zawyżony o: 165.000 zł.
  2. Według ksiąg wartość stanu wyrobów na dzień 31 grudnia 2019 r. wynosiła: 400.000 zł, natomiast odchylenia debetowe przypadające na te wyroby wynosiły: 150.000 zł.
  3. W 2020 r. jednostka sprzedała 50% wyrobów, których błąd dotyczył.
  4. Sprawozdanie za 2019 r. zostało zatwierdzone. W ocenie jednostki błąd jest istotny.

II. Dekretacja:

Opis operacji Kwota Konto
Wn Ma
1. WZ - wydanie z magazynu sprzedanych wyrobów 200.000 zł 70-1 60
2. PK - rozliczenie odchyleń przypadających na sprzedane wyroby: (150.000 zł : 400.000 zł) × 200.000 zł =  75.000 zł 70-1 62
3. PK - korekta błędu popełnionego w 2019 r. - niewykorzystane zdolności produkcyjne 165.000 zł 82 62
4. PK - rozliczenie odchyleń przypadających na sprzedane wyroby: (165.000 zł : 400.000 zł) × 200.000 zł =  82.500 zł 62 70-1

III. Księgowania:

Korekta błędu istotnego, wykrytego w zatwierdzonym sprawozdaniu finansowym

Jeżeli błąd w ocenie jednostki nie jest istotny, to korektę niewykorzystanych zdolności produkcyjnych można ująć zapisem po stronie Wn konta 70-1 lub 76-1 (w zależności od zasad korekty kosztów nieistotnych, dotyczących poprzednich lat obrotowych), w korespondencji ze stroną Ma konta 62, w sposób przedstawiony na poniższym przykładzie.

Przykład

Korekta błędu nieistotnego, wykrytego w zatwierdzonym
sprawozdaniu finansowym

I. Założenia:

Na podstawie danych z poprzedniego przykładu, przy założeniu, że błąd popełniony w 2019 r. nie jest istotny. Korektę kosztów nieistotnych jednostka ujmuje na koncie 76-1.

II. Dekretacja:

Opis operacji Kwota Konto
Wn Ma
1. WZ - wydanie z magazynu sprzedanych wyrobów 200.000 zł 70-1 60
2. PK - rozliczenie odchyleń przypadających na sprzedane wyroby: (150.000 zł : 400.000 zł) × 200.000 zł =  75.000 zł 70-1 62
3. PK - korekta błędu popełnionego w 2019 r. - niewykorzystane zdolności produkcyjne 165.000 zł 76-1 62
4. PK - rozliczenie odchyleń przypadających na sprzedane wyroby: (165.000 zł : 400.000 zł) × 200.000 zł =  82.500 zł 62 70-1

III. Księgowania:

Korekta błędu nieistotnego, wykrytego w zatwierdzonym sprawozdaniu finansowym

Więcej na ten temat w zasobach płatnych:

Księgi rachunkowe - czytaj także:

 
Przydatne linki
 
Sklep internetowy - sklep.gofin.pl
 
Wydawnictwo Podatkowe GOFIN sp. z o.o., ul. Owocowa 8, 66-400 Gorzów Wlkp., tel. 95 720 85 40, faks 95 720 85 60
Wydawnictwo Podatkowe GOFIN
Szanowny Użytkowniku !
Prosimy o zapoznanie się z poniższymi informacjami oraz wyrażenie dobrowolnej zgody poprzez kliknięcie przycisku "Zgadzam się".
Pamiętaj, że zawsze możesz wycofać zgodę.

Serwis internetowy, z którego Pani/Pan korzysta używa plików cookies w celu:

  • niezbędnego zapewnienia prawidłowego działania Serwisów (utrzymania sesji),
  • realizacji funkcjonalności ułatwiających obsługę Serwisu,
  • analizy statystyk ruchu i reklam w Serwisach,
  • zbierania i przetwarzania danych osobowych w celu wyświetlenia reklam produktów własnych i klientów reklamowych.
Pliki cookies

Są to pliki instalowane w urządzeniach końcowych osób korzystających z Serwisu, w celu administrowania Serwisem, dostosowania treści Serwisu do preferencji użytkownika, utrzymania sesji użytkownika oraz dla celów statystycznych i targetowania reklamy (dostosowania treści reklamy do indywidualnych potrzeb użytkownika). Informujemy, że istnieje możliwość określenia przez użytkownika Serwisu warunków przechowywania lub uzyskiwania dostępu do informacji zawartych w plikach cookies za pomocą ustawień przeglądarki lub konfiguracji usługi. Szczegółowe informacje na ten temat dostępne są u producenta przeglądarki, u dostawcy usługi dostępu do internetu oraz w Polityce prywatności i plików cookies.

Administratorzy

Administratorem Pana/Pani danych osobowych w związku z korzystaniem z Serwisu internetowego i jego usług jest Wydawnictwo Podatkowe GOFIN sp. z o.o. Administratorem danych osobowych w plikach cookies w związku z wyświetleniem analizy statystyk i wyświetlaniem spersonalizowanych reklam są partnerzy Wydawnictwa Podatkowego GOFIN sp. z o.o., Google Inc, Facebook Inc.

Jakie ma Pani/Pan prawa w stosunku do swoich danych osobowych?

Wobec swoich danych mają Pan/Pani prawo do żądania dostępu do swoich danych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania danych, prawo do cofnięcia zgody.

Podstawy prawne przetwarzania Pani/Pana danych osobowych
  • Niezbędność przetwarzania danych w związku z wykonaniem umowy.

    Umowa w naszym przypadku oznacza akceptację regulaminu naszych usług. Jeśli zatem akceptuje Pani/Pan umowę na realizację danej usługi, to możemy przetwarzać Pani/Pana dane w zakresie niezbędnym do realizacji tej umowy.

  • Niezbędność przetwarzania danych w związku z prawnie uzasadnionym interesem administratora.

    Dotyczy sytuacji, gdy przetwarzanie danych jest uzasadnione z uwagi na usprawiedliwione potrzeby administratora, tj. dokonanie pomiarów statystycznych, ulepszania naszych usług, jak również prowadzenie marketingu i promocji własnych usług administratora.

  • Dobrowolna zgoda.

    Aby móc realizować cele:
    - zapamiętania Pani/Pana decyzji w Serwisach w zakresie korzystania z dostępnych opcjonalnie funkcjonalności,
    - analiz statystyk ruchu i reklam w Serwisach,
    - wyświetlania spersonalizowanych reklam produktów własnych i klientów reklamowych w związku z odwiedzaniem niniejszego Serwisu internetowego partnerzy Wydawnictwa Podatkowego Gofin sp. z o.o. muszą mieć możliwość przetwarzania Pani/Pana danych.

Potrzebna jest Nam Pani/Pana dobrowolna zgoda na zapisy w plikach cookies w celach realizacji powyższych celów.
W związku z powyższymi wyjaśnieniami prosimy o wyrażenie dobrowolnej zgody na zapisywanie informacji w plikach cookies przez kliknięcie przycisku „Zgadzam się” lub „Nie teraz” w przypadku braku zgody. Istnieje możliwość skorzystania z „ustawień zaawansowanych” plików cookies w celu określenia indywidualnych zgód na zapis wybranych plików cookies realizujących wybrane cele.