Posiadamy ośrodek wypoczynkowy w górach. Świadczone przez nas usługi ewidencjonujemy za pomocą kasy fiskalnej. Ponadto obowiązani jesteśmy do pobierania i odprowadzania do gminy opłaty klimatycznej. Czy otrzymywane wpłaty powinniśmy ewidencjonować w kasie fiskalnej?
Podatnik co do zasady ma obowiązek ewidencjonować w kasie rejestrującej kwoty obrotu i podatku należnego z tytułu sprzedaży dokonywanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.
Aby prawidłowo odpowiedzieć na pytanie Czytelnika należy przede wszystkim ustalić, czy opłata miejscowa stanowi sprzedaż, o której mowa w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT.
Przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Z kolei w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT zawarto definicję towaru, przez który należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych (bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej), zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowanie czynności lub sytuacji, świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Zasady poboru opłaty miejscowej zwanej klimatyczną reguluje ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 849 ze zm.). W świetle art. 17 ust. 1 tej ustawy rada gminy może wprowadzić opłatę miejscową. Pobierana jest ona od osób fizycznych przebywających dłużej niż dobę w celach turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych. Opłatę tę pobiera się za każdą rozpoczętą dobę pobytu w miejscowościach:
1) posiadających korzystne właściwości klimatyczne, walory krajobrazowe oraz warunki umożliwiające pobyt osób w tych celach,
2) znajdujących się na obszarach, którym nadano status obszaru ochrony uzdrowiskowej.
Na mocy art. 19 ww. ustawy, rada gminy, w drodze uchwały określa zasady ustalania i poboru oraz terminy płatności i wysokość stawek opłat. Może także zarządzić pobór tych opłat w drodze inkasa oraz określić inkasentów i wysokość wynagrodzenia za inkaso a także wprowadzić obowiązek prowadzenia przez inkasentów ewidencji osób, o których mowa w art. 17 ust. 1, zobowiązanych do uiszczania opłaty miejscowej oraz określić szczegółowy zakres danych zawartych w tej ewidencji, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowego poboru opłaty miejscowej. Inkasentami opłaty klimatycznej mogą być podmioty, które posiadają obiekty turystyczne takie jak np.: ośrodki wypoczynkowe, hotele, pensjonaty, kwatery prywatne, gospodarstwa agroturystyczne, campingi, pola namiotowe i inne podobne obiekty (vide: prawomocny wyrok WSA w Olsztynie z 25 lutego 2015 r., sygn. akt I SA/Ol 56/15).
| Reasumując
Opłata miejscowa nie stanowi sprzedaży, o której mowa w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, w związku z czym nie występuje podstawa do ewidencjonowania tej należności za pomocą kasy rejestrującej. Zdaniem redakcji pobór opłaty miejscowej może być dokumentowany np. notą księgową. |
Przy czym, jak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 7 maja 2013 r., nr ITPP1/443-125/13/AJ pomimo, iż opłata miejscowa pobierana przez podatnika (w charakterze inkasenta), stanowiąca należność gminy nie podlega obowiązkowi rejestracji w kasie, to za dopuszczalne uznano jej dobrowolne ewidencjonowanie, pod warunkiem jednak prowadzenia odrębnych urządzeń księgowych.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
