| Polski podatek VAT jest tożsamy z podatkiem od wartości dodanej obowiązującym w innych państwach Unii Europejskiej. Takiego statusu nie ma Norwegia będąca państwem stowarzyszonym. Z tego względu polski podatnik jako przychód do opodatkowania powinien wykazać przychody uzyskane z działalności wykonywanej w Norwegii w kwotach uwzględniających norweski VAT. |
Tak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 lipca 2024 r., nr 0112-KDIL2-2.4011.365.2024.3.WS.
Podatnik jako jednoosobowy przedsiębiorca stosuje opodatkowanie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. W ramach prowadzonej działalności na terenie Norwegii świadczy usługi dla angielskiego kontrahenta. Zgodnie z przepisami norweskimi musiał się zarejestrować jako podatnik od wartości dodanej. W rezultacie na fakturach za wykonane tam usługi dolicza 25% podatek od wartości dodanej, który odprowadza do norweskiego urzędu skarbowego.
W tym stanie sprawy podatnik chciał uzyskać potwierdzenie, że jego przychodem, podlegającym opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, jest kwota netto należności za usługi, a więc bez norweskiego VAT. Jego zdaniem za taką wykładnią przemawia fakt, że Norwegia, która nie jest państwem członkowskim Unii Europejskiej, należy jednak do Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Tym samym większość przepisów obowiązujących w UE dotyczy także Norwegii, a norweski podatek VAT jest traktowany jako podatek od wartości dodanej.
Organ podatkowy uznał to stanowisko za nieprawidłowe. Przypomniał, że opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 updof. Stanowi o tym art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2024 r. poz. 776 ze zm.). Zatem przepis ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym należy interpretować, uwzględniając regulacje zawarte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 14 ust. 1 updof, za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Wobec braku definicji pojęcia "podatek od towarów i usług" ustalonej na potrzeby podatku dochodowego, przyjmuje się je w rozumieniu nadanym w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U z 2024 r. poz. 361). Ustawa ta reguluje opodatkowanie podatkiem od towarów i usług, a jednocześnie wskazuje na następujące znaczenie pojęć:
Tak wynika z art. 2 pkt 3, 4, 5 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług.
Biorąc pod uwagę te regulacje, organ podatkowy stwierdził, że: "(...) sformułowanie »podatek od towarów i usług« jest określeniem podatku pośredniego funkcjonującego wyłącznie na terytorium Polski, który w przypadku innych państw funkcjonuje (obowiązuje) pod innymi nazwami. W przypadku państw członkowskich Unii Europejskiej funkcjonuje pod pojęciem podatku od wartości dodanej.
Norwegia to kraj stowarzyszony z Unią Europejską, nienależący do Unii Europejskiej. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług Norwegię należy traktować jako terytorium państwa trzeciego. Podatek VAT nakładany zgodnie z przepisami obowiązującymi na terytorium Norwegii nie może być utożsamiany z polskim podatkiem od towarów i usług ani z podatkiem od wartości dodanej obowiązującym w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej, o którym mowa w art. 2 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług".
Odnosząc się do sytuacji przedstawionej przez podatnika, stwierdził zatem, że brak jest podstaw prawnych, aby uzyskane przez niego przychody, wynikające z faktur dokumentujących wykonanie usługi za granicą, pomniejszać o podatek rozliczany na terytorium Norwegii, gdyż nie jest on tożsamy z podatkiem od towarów i usług (nie jest tym podatkiem), o którym mowa w art. 14 ust. 1 updof. Prowadzi to do wniosku, że u podatnika przychodem jest wskazana na fakturach należność brutto (tj. uwzględniająca norweski podatek VAT).
| ||||||||||||
|
||||||||||||
