HITY GOFINU

Błąd w deklaracji podatkowej usuwa się poprzez złożenie deklaracji korygującej. Poprawek nie można nanieść w rozliczeniu weryfikowanym w ramach kontroli lub postępowania podatkowego. Deklarację objętą kontrolą celno-skarbową wolno natomiast skorygować w ciągu dwóch tygodni od jej wszczęcia oraz w ciągu dwóch tygodni od jej zakończenia. Korekta pozwala uniknąć kary za złożenie nieprawdziwego lub nierzetelnego rozliczenia.

Prawo podatnika

Podatnik ma prawo poprawić błędnie sporządzoną deklarację podatkową. Wynika tak z art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej.

Korekta polega na złożeniu deklaracji korygującej. Stanowi ona nową wersję rozliczenia podatku za dany okres. Należy ją przygotować na formularzu, który obowiązywał przy sporządzeniu rozliczenia za poprawiany okres, a nie na stosowanym w momencie składania korekty. Właściwy druk wypełnia się zgodnie ze stanem faktycznym, czyli wpisując prawidłowe dane, oraz oznacza jako korekta. Do deklaracji korygującej można - nie trzeba - dołączyć uzasadnienie przyczyn naniesienia zmian. Wymóg sporządzenia takiego wyjaśnienia został zniesiony ponad rok temu. Urząd skarbowy może jednak wezwać podatnika w ramach czynności sprawdzających do złożenia, także na piśmie, wyjaśnień dotyczących korekty.

Dokonanie korekty deklaracji, także skutkującej ujawnieniem zaległości podatkowej, nie jest karalne - o ile zostaną spełnione wymogi wskazane w art. 16a Kodeksu karnego skarbowego. Pierwszy warunek to złożenie prawnie skutecznej korekty deklaracji (w rozumieniu Ordynacji podatkowej lub ustawy o KAS). Drugim jest uiszczenie całej należności publicznoprawnej, która z powodu błędu została uszczuplona lub narażona na uszczuplenie. Podatnik, który spełni oba warunki, z mocy prawa zyskuje ochronę przed sankcjami za przedłożenie nieprawdziwego lub nierzetelnego rozliczenia. Nie jest jednak wykluczona odpowiedzialność za uchybienia, które mogą towarzyszyć złożeniu błędnej deklaracji, np. za nierzetelne prowadzenie ksiąg podatkowych.

Ograniczenia czasowe

Złożenie prawnie skutecznej korekty nie zawsze jest możliwe.

Uprawnienie do skorygowania deklaracji ulega zawieszeniu na czas trwania kontroli oraz postępowania podatkowego - w zakresie nimi objętym. Korekta złożona w takich przypadkach nie wywołuje skutków prawnych. Urzędnicy nie są związani nowymi wyliczeniami przedstawionymi przez podatnika. Sprawdzane deklaracje można poprawić po kontroli - do momentu wszczęcia postępowania podatkowego. Korekta po zakończeniu postępowania podatkowego dopuszczalna jest natomiast tylko w zakresie nieobjętym decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego.

Nie dotyczy to postępowań prowadzonych w sprawach stosowania klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania. Deklaracje wolno w tym przypadku skorygować przed wydaniem decyzji w pierwszej instancji, w ciągu 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o wyznaczeniu terminu do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego. Jeżeli po zakończeniu postępowania podatkowego zostanie dokonana ponowna korekta, jest ona bezskuteczna w zakresie, w jakim wcześniejsza przewidywała cofnięcie skutków unikania opodatkowania.

Odmiennie przedstawia się kwestia poprawiania rozliczeń weryfikowanych w ramach kontroli celno-skarbowej. Istnieją dwie możliwości ich skorygowania. Pierwszą korektę można złożyć już po wszczęciu kontroli celno-skarbowej - w ciągu 14 dni od dnia doręczenia upoważnienia do jej przeprowadzenia. Korekta dokonana po upływie tego terminu, a przed zakończeniem kontroli celno-skarbowej nie wywołuje skutków prawnych. Drugą korektę można przedłożyć po zakończeniu czynności kontrolnych - w ciągu 14 dni od dnia doręczenia wyniku kontroli.

Korekta z długiem

Efektem korekty rozliczenia może być ujawnienie zaległości podatkowej. To wiąże się z obciążeniami odsetkowymi. Odsetki za zwłokę nalicza się - w zależności od momentu powstania długu i okoliczności jego ujawnienia - przy wykorzystaniu stawki podstawowej, obniżonej lub podwyższonej.

Obniżone odsetki za zwłokę to premia za szybką wpłatę zaległości podatkowej ujawnionej w wyniku autokorekty deklaracji. Nie wolno ich naliczyć w przypadku korekty składanej: po otrzymaniu zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kontroli podatkowej, a gdy nie stosuje się go - po zakończeniu kontroli, po doręczeniu upoważnienia do przeprowadzenia kontroli celno-skarbowej, a także w wyniku czynności sprawdzających. Obniżone odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych powstałych od 1 stycznia 2016 r. oblicza się na podstawie stawki wynoszącej 50% stawki podstawowej (aktualnie 4%). Stosuje się ją w przypadku wpłaty zaległości podatkowej ujawnionej w wyniku korekty rozliczenia dokonanej w ciągu 6 miesięcy od dnia upływu terminu złożenia deklaracji. Dług trzeba uregulować w ciągu 7 dni od dnia złożenia korekty. Obniżone odsetki za zwłokę od zaległości podatkowej powstałej przed 1 stycznia 2016 r. wylicza się według stawki wynoszącej 75% stawki podstawowej. Dług musi być uiszczony w ciągu 7 dni od dnia złożenia korekty deklaracji.

Kalkulator odsetkowy dostępny jest w serwisie www.kalkulatory.gofin.pl.

Zaległości w VAT lub akcyzie ujawnione w wyniku korekty rozliczeń trzeba niekiedy zapłacić z odsetkami za zwłokę naliczonymi według podwyższonej stawki stanowiącej 150% stawki podstawowej (obecnie 12%). Mowa o uszczupleniach wykazanych w korekcie złożonej: po doręczeniu zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kontroli podatkowej, a gdy nie stosuje się go - po zakończeniu kontroli, po otrzymaniu upoważnienia do przeprowadzenia kontroli celno-skarbowej, a także w wyniku czynności sprawdzających. Kwota uszczuplenia, czyli zaniżenia zobowiązania podatkowego albo zawyżenia nadpłaty lub zwrotu podatku, musi przy tym przekroczyć 25% kwoty należnej i być wyższa niż pięciokrotna wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę, obowiązującego w dniu następującym po dniu upływu terminu płatności podatku lub terminu zwrotu. Obecnie pięciokrotność minimalnej pensji wynosi 10.000 zł. Podwyższonych odsetek za zwłokę nie stosuje się do zaległości w VAT w przypadku, gdy ustala się dodatkowe zobowiązanie podatkowe.

Podstawa prawna

Ustawa z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201)

Ustawa z dnia 10.09.1999 r. - Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2016 r. poz. 2137 ze zm.)