Każdy tymczasowy obiekt budowlany, o którym mowa w art. 3 pkt 5 Prawa budowlanego i będący budowlą wprost wymienioną w art. 3 pkt 3 tej ustawy, może podlegać opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Tak wynika z uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego podjętej w składzie 7 sędziów w dniu 3 lutego 2014 r., sygn. akt II FPS 11/13.
Jako tymczasowy obiekt budowlany traktuje się obiekt budowlany przeznaczony do czasowego użytkowania w okresie krótszym od jego trwałości technicznej, przewidziany do przeniesienia w inne miejsce lub rozbiórki. Jest nim także obiekt budowlany niepołączony trwale z gruntem, jak: strzelnice, kioski uliczne, pawilony sprzedaży ulicznej i wystawowe, przekrycia namiotowe i powłoki pneumatyczne, urządzenia rozrywkowe, barakowozy, obiekty kontenerowe.
Sędziowie NSA uznali, że tymczasowe obiekty budowlane, które nie są budynkiem lub obiektem małej architektury i zostały wymienione w art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego bądź w innych przepisach tej ustawy lub załączniku do niej, stanowiące całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami w rozumieniu art. 3 pkt 1 lit. b) tej ustawy, mogą być traktowane jak budowle.
Tym samym każdy spełniający wskazane kryteria tymczasowy obiekt budowlany, o ile jest związany z prowadzeniem działalności gospodarczej, podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości tak jak inne budowle.
2% - tyle obecnie wynosi stawka podatku od nieruchomości w odniesieniu do budowli.
Przypominamy, że na potrzeby podatku od nieruchomości posługujemy się definicją działalności gospodarczej, która zawarta jest w art. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Jako taką traktować należy zarobkową działalność wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodową, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły. Przy czym za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie uważa się: