WDT można opodatkować 0% stawką VAT, pod warunkiem że dostawca - polski podatnik VAT przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy będzie posiadał w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa UE.
Za WDT uważa się wywóz towarów z Polski, w wykonaniu czynności opodatkowanych, na terytorium innego państwa UE. Przy czym, aby doszło do WDT, dostawca oraz nabywca towarów muszą spełniać określone warunki. Mianowicie dostawca towarów musi być podatnikiem VAT, do którego nie ma zastosowania zwolnienie z VAT z uwagi na wysokość osiągniętego obrotu (z zastrzeżeniem ust. 7, odnoszącym się do dostawy nowych środków transportu). Z kolei nabywca musi być:
WDT zasadniczo podlega opodatkowaniu 0% stawką VAT. Stosuje się ją, pod warunkiem że:
Ponadto, aby podatnik mógł zastosować 0% stawkę, przed upływem terminu do złożenia deklaracji za dany okres rozliczeniowy powinien posiadać dowody, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa UE.
Gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi), to za dowody właściwe do udokumentowania WDT uważa się:
Jeśli natomiast wywóz towarów w ramach WDT dokonywany jest bezpośrednio własnym środkiem transportu podatnika (sprzedawcy) lub nabywcy, to podatnik powinien posiadać wskazaną wcześniej specyfikację, a także dokument zawierający co najmniej dane, o których mowa w art. 42 ust. 4 ustawy o VAT.
W przypadku gdy dowody te nie potwierdzają jednoznacznie, że towar został dostarczony do nabywcy, za dowód potwierdzający dokonanie WDT mogą posłużyć inne dokumenty, w szczególności:
Należy zwrócić uwagę na fakt, że przepisy unijne nie uzależniają prawa do opodatkowania WDT 0% stawką VAT od faktu rejestracji VAT UE dostawcy czy nabywcy. Istotny w tym przypadku jest wyrok TS UE z dnia 27 września 2007 r., w sprawie C-146/05. TS stwierdził w nim, że przepisy krajowe, które uzależniają prawo do zwolnienia z opodatkowania dostawy wewnątrzwspólnotowej od spełnienia obowiązków formalnych, bez uwzględniania faktu czy wymogi merytoryczne zostały spełnione, wykraczają poza to, co jest niezbędne dla zapewnienia prawidłowego poboru podatku. W kolejnym wyroku z dnia 9 lutego 2017 r., w sprawie C-21/16, TS UE potwierdził zajęte wcześniej stanowisko dotyczące statusu podatkowego nabywcy uczestniczącego w transakcji wewnątrzwspólnotowej.
Warto także wskazać, że organy podatkowe uznają za prawidłowe sytuacje, gdy podatnik posiada skany dokumentów, tj. WZ - stanowiące rodzaj szczegółowej specyfikacji poszczególnych sztuk wydanego towaru, oraz skany CMR podpisane przez przewoźnika, jak również przez odbiorcę potwierdzające odbiór towaru. Tak przykładowo uznał Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z dnia 31 października 2017 r., nr 0114-KDIP1-2. 4012.516.2017.1.PC.
W WDT obowiązek podatkowy powstaje, co do zasady, z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy (pominięto tu przemieszczenie towarów do magazynu konsygnacyjnego).
Należy wskazać, że w przypadku, gdy przed dokonaniem WDT podatnik otrzyma od nabywcy całość lub część zapłaty za ten towar, to nie będzie on zobowiązany do wykazania z tego tytułu VAT należnego.
Jeśli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym powstał obowiązek podatkowy (tj. zasadniczo za miesiąc, w którym dokonano dostawy) podatnik nie posiada dokumentów potwierdzających WDT, to nie wykazuje tej dostawy w deklaracji VAT za ten miesiąc. Nie wykazuje tej dostawy także w deklaracji za miesiąc następny. Dopiero w kolejnym miesiącu jest zobowiązany wykazać WDT w deklaracji VAT, stosując stawkę krajową właściwą dla tego towaru na terytorium kraju, jeśli do terminu złożenia deklaracji nadal nie posiada stosownych dokumentów. W przypadku podatników rozliczających VAT za okresy kwartalne, obowiązek opodatkowania WDT według stawki krajowej wystąpi w kwartale następującym po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy, o ile do terminu złożenia tej deklaracji podatnik nie posiada dokumentów potwierdzających dostarczenie towarów do nabywcy.
W sytuacji zastosowania do WDT stawki krajowej, VAT należny wyliczany jest metodą "w stu". Otrzymanie przez podatnika tych dokumentów w okresie późniejszym upoważnia go do wykazania WDT z 0% stawką VAT za okres rozliczeniowy, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu WDT. Oznacza to, że podatnik będzie zobowiązany do dokonania korekty deklaracji VAT za ten okres i odpowiednio informacji podsumowującej. Ponadto powinien skorygować deklarację VAT, w której wykazał tę dostawę opodatkowaną według stawki krajowej.
|
Przykład W dniu 15 lutego 2018 r. podatnik dokonał WDT na rzecz kontrahenta z Niemiec i w tym samym dniu wystawił fakturę dokumentującą tę transakcję. Obowiązek podatkowy powstał w tym dniu. Polski dostawca rozlicza się miesięcznie. Jeśli dokumenty potwierdzające WDT wpłyną do niego do 26 marca br. - podatnik wykaże WDT ze stawką 0% w deklaracji za luty. Jeżeli dokumenty te wpłyną pomiędzy 27 marca a 25 kwietnia br. - podatnik skoryguje deklarację za luty wykazując w niej WDT. Jeśli dokumenty w tym okresie nie wpłyną - dostawa nadal nie będzie wykazana w deklaracji. W przypadku gdy dokumenty wpłyną do podatnika pomiędzy 26 kwietnia a 25 maja - podatnik wykaże WDT ze stawką 0% poprzez korektę deklaracji za luty. Jeżeli dokumenty nie wpłyną do 25 maja br., podatnik wykaże obrót ze stawką krajową w deklaracji za kwiecień. Natomiast gdy dokumenty wpłyną po 25 maja, to z chwilą ich otrzymania podatnik dokona korekty deklaracji za kwiecień oraz deklaracji za luty (wykazując WDT). |
Podstawa prawna
Ustawa z dnia 11.03.2004 r. o VAT (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.)