Wartość pomocy publicznej udzielonej w 2012 r. wyniosła nieco ponad 20 mld zł. Najczęściej stosowaną formą pomocy były ulgi podatkowe i dotacje, których wartość mierzy się za pomocą ekwiwalentu dotacyjnego. Sposób jego obliczenia uzależniony jest od formy pomocy.
Dane z raportu UOKiK
W 2012 r. udzielona pomoc publiczna była nieco mniejsza niż w 2011 r. Według raportu UOKiK ogólna wartość pomocy wyniosła 20,38 mld zł, podczas gdy w 2011 r. było to 21,46 mld zł. Dane za miniony rok nie są jeszcze dostępne. Tak jak to było w latach ubiegłych do najczęściej stosowanych form pomocy publicznej zaliczono dotacje oraz ulgi podatkowe, które stanowiły 94,9% wartości pomocy.
Wśród instytucji, które wypłaciły najwięcej środków pomocy publicznej, na pierwszym miejscu jest Prezes Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych - 2,97 mld zł. Nieco mniej wypłacił Prezes Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości - 2,33 mld zł oraz marszałkowie województw - 2,14 mld zł.
Jeśli chodzi o rodzaje pomocy publicznej, to najwięcej środków wypłacono w ramach tzw. pomocy regionalnej, łącznie 8,43 mld zł. Najwięcej pomocy o tym charakterze udzieliły organy skarbowe - 1,82 mld zł, w tym w formie ulg w podatku dochodowym podmiotom działającym w specjalnych strefach ekonomicznych (1,80 mld zł). Na pomoc horyzontalną w 2012 r. wydano 5,82 mld zł. Z tego najwięcej przeznaczono na zatrudnienie - 3,07 mld zł oraz prace badawczo-rozwojowe - 1,30 mld zł. Najmniej rozdysponowano pomocy sektorowej (m.in. w sektorze energetyki i górnictwa), która wyniosła 3,43 mld zł.
Miernik pomocy
Miernikiem pomocy publicznej, jaką otrzymuje przedsiębiorca, jest tzw. ekwiwalent dotacji. Może być przedstawiony na dwa sposoby: jako ekwiwalent dotacji brutto (EDB) lub netto (EDN). EDB to kwota pomocy, którą otrzymałby beneficjent lub podmiot ubiegający się o pomoc, gdyby uzyskał wsparcie w formie dotacji, bez uwzględnienia opodatkowania podatkiem dochodowym. Natomiast EDN odzwierciedla wielkość wsparcia z uwzględnieniem wartości tego podatku. W jednym i drugim przypadku kwota pomocy musi być wyrażona z dokładnością dwóch miejsc po przecinku. Mowa o tym w rozporządzeniu Rady Ministrów w sprawie szczegółowego sposobu obliczania wartości pomocy publicznej… (Dz. U. z 2004 r. nr 194, poz. 1983 ze zm.).
Formy pomocy i EDB
Wartość EDB uzależniona jest od konkretnej formy pomocy. W przypadku dotacji udzielanych w ramach programów operacyjnych na lata 2007-2013 (np. PO IG, RPO) sprawa jest prosta. Dla nich EDB jest równy kwocie dotacji. Zupełnie inaczej przedstawia się ekwiwalent dotacji brutto w odniesieniu do ulg podatkowych. I tak w przypadku:
Dla innych form pomocy publicznej, takich jak np.:
Nie zawsze jest jednak tak, że określenie EDB jest tak proste jak we wskazanych przypadkach. Niekiedy trzeba zastosować odpowiedni do tego wzór. Tak jest przykładowo dla dopłaty do oprocentowania kredytu. Gdy jest rozłożona w czasie, wtedy równa jest zdyskontowanej kwocie dopłaty. W tej sytuacji wartość EDB określona jest wzorem:
gdzie: | |
liczba okresów, w których są przekazywane dopłaty do oprocentowania, | |
wysokość dopłaty w danym okresie, | |
stopa dyskontowa wyrażona w ułamku dziesiętnym, | |
i - | kolejny okres dopłaty. |
Przykład Beneficjent wziął kredyt na dwa lata, z dopłatami corocznymi (300 zł w każdym z okresów). Stopa dyskontowa wynosi 4%. Zatem: N = 2, Fi = 300 zł, rd = 4/100, i = od 1 do 2. Po podstawieniu do wzoru można obliczyć: EDB = 300/(1+4/100)1 + 300/(1+4/100)2 = 565,84 zł. |