| Do przeliczenia importu usług należy zastosować kurs z dnia poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego, czyli generalnie z dnia poprzedzającego dzień wykonania usługi lub dokonania zapłaty. Data wystawienia faktury przez kontrahenta zagranicznego czy data wystawienia faktury wewnętrznej przez usługobiorcę nie ma znaczenia. |
(interpretacja indywidualna Ministra Finansów z 4 grudnia 2013 r., nr PT8/033/324/1034/ WCX/13/RD-125816)
Zasadą jest, że do przeliczenia podstawy opodatkowania wyrażonej w walucie obcej stosuje się średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego (od 1 stycznia 2013 r. można stosować też odpowiedni kurs Europejskiego Banku Centralnego opublikowany na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego).
Jeżeli jednak faktura jest wystawiona przed powstaniem obowiązku podatkowego, to zgodnie z art. 31a ust. 2 ustawy o VAT, przeliczenia dokonuje się według średniego kursu NBP z ostatniego dnia roboczego (odpowiedniego kursu EBC) poprzedzającego dzień wystawienia faktury (w stanie prawnym obowiązującym przed 1 stycznia 2013 r. te regulacje stosowało się, gdy wystawienie faktury przed dokonaniem transakcji było zgodne z odrębnymi przepisami).
Były jednak wątpliwości, czy art. 31a ust. 2 ustawy o VAT, nakazujący przeliczanie kwot wykazanych w walucie obcej według kursu z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury (gdy faktura ta była wystawiona przed powstaniem obowiązku podatkowego), należy stosować także do faktur wystawianych przez kontrahentów zagranicznych lub faktur wewnętrznych wystawianych przez nabywców usługi. Dyrektor Izby Skarbowej uznał, że w ww. przepisie nie ma zastrzeżenia, że dotyczy on tylko faktur wystawianych przez polskich podatników. Uznał zatem, że regulacje zawarte w tym przepisie znajdą zastosowanie także do faktur wystawianych przez kontrahentów zagranicznych.
Minister Finansów miał jednak inne zdanie i z urzędu zmienił tę interpretację. Uznał bowiem, że art. 31a ust. 2 ww. ustawy nie dotyczy faktur wystawianych przez kontrahentów zagranicznych, ani faktur wewnętrznych wystawianych przez nabywców usługi. To z kolei oznacza, że kurs, jaki należy zastosować do przeliczenia importu usług, nie jest uzależniony od daty wystawienia ww. faktur. Istotny jest tylko termin powstania obowiązku podatkowego. Ponieważ dla większości usług nabywanych od kontrahentów zagranicznych obowiązek ten powstaje w dniu wykonania usługi lub dokonania zapłaty (w zależności, który z tych terminów przypada wcześniej), to do przeliczenia na złote wartości zakupionej usługi należy zastosować generalnie kurs z dnia poprzedzającego dzień wykonania usługi lub dokonania zapłaty:
(…) stanowisko Wnioskodawcy, że przepis art. 31a ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług nie dotyczy faktur wystawianych przez kontrahentów zagranicznych, a odnosi się do faktur innych niż faktury wewnętrzne wystawianych przez polskiego podatnika i w konsekwencji do określenia podstawy opodatkowania należy przyjąć kurs średni danej waluty obcej ogłoszony przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wykonania usługi lub dzień zapłaty, Minister Finansów uznał za prawidłowe. (…)"
Od redakcji:
Przypominamy, że obowiązek wystawiania faktur wewnętrznych dla udokumentowania m.in. importu usług istniał w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2012 r. Z kolei w 2013 r. wystawianie takich faktur było dobrowolne, a od 1 stycznia 2014 r. przepisy w ogóle nie odnoszą się do takich dokumentów. Import usług można zatem dokumentować dowolnie - np. wystawiając dokument księgowy.