Spółka z o.o. wyłożyła kostkę brukową na placu przylegającym do jej posesji. Plac jest własnością miasta. Urząd miasta wyraził zgodę na używanie placu na potrzeby spółki oraz na przeprowadzenie wspomnianej inwestycji. Wcześniej na tym placu ułożone były płyty betonowe, ale nie pokrywały one całej jego powierzchni, a kostka brukowa została wyłożona również na nieutwardzonej powierzchni placu. Utwardzenie placu ma na celu podniesienie atrakcyjności przedsiębiorstwa. Na placu parkują swoje pojazdy zarówno pracownicy, jak i klienci spółki. Wydatki przekroczyły kwotę 3.500 zł. Jak spółka powinna rozliczyć poniesione wydatki?
Wartość wydatków spółka powinna rozliczyć w kosztach podatkowych, w postaci odpisów amortyzacyjnych.
W opisanej sytuacji wyłożenie kostką brukową powierzchni placu, którego tylko część była utwardzona płytami betonowymi, należy potraktować jako inwestycję w obcym środku trwałym.
Inwestycja w obcym środku trwałym to nakłady poniesione na obcy środek trwały, który jest wykorzystywany na cele prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie umowy. Nakłady te mają na celu przystosowanie obcego środka trwałego do potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Inwestycją w obcym środku trwałym nie będą więc wydatki na remont obcego środka trwałego (czyli na odtworzenie stanu pierwotnego), lecz nakłady powodujące jego ulepszenie.
Dla celów podatkowych inwestycje w obcym środku trwałym stanowią środki trwałe (art. 16a ust. 2 pkt 1 updop). Przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych podlegają amortyzacji niezależnie od przewidywanego okresu używania. Oznacza to konieczność ich amortyzacji, nawet w przypadku gdy przewidywany okres ich używania będzie krótszy niż rok.
Ustalając wysokość odpisu amortyzacyjnego, można wykorzystywać stawki amortyzacyjne określone dla danego rodzaju środka trwałego w Wykazie stawek amortyzacyjnych.
Jak wynika z objaśnień wstępnych do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) - Dz. U. nr 242, poz. 1622, ulepszenia w obcych środkach trwałych należy klasyfikować do odpowiednich grup (od 0 do 9), w zależności od środka trwałego, którego dotyczą. Plac kwalifikuje się do budowli jako obiekty inżynierii lądowej (do rodzaju 291 KŚT - "Pozostałe obiekty inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej niesklasyfikowane"). Wobec tego stawka amortyzacyjna dla tego środka trwałego wynikająca z Wykazu wynosi 4,5%.
Podatnicy mogą również indywidualnie ustalić stawkę amortyzacyjną dla przyjętej do używania inwestycji w obcym środku trwałym, z tym że dla inwestycji w obcej budowli okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat (art. 16j ust. 4 pkt 1 updop).