Posadowienie na gruncie paneli fotowoltaicznych oraz innych urządzeń składających się na farmę fotowoltaiczną, służących wytwarzaniu energii elektrycznej z promieni słonecznych, wpływa na możliwość wykorzystania zgodnie z przeznaczeniem gruntu rolniczego. Prowadzenie działalności rolniczej, nawet w okrojonym zakresie, która nie ingeruje w grunt, nie wyklucza faktycznego zajęcia nieruchomości na prowadzenie działalności gospodarczej. A jeśli takie zajęcie faktycznie występuje, spełnione są przesłanki opodatkowania gruntu podatkiem od nieruchomości według wyższych stawek przewidzianych dla działalności gospodarczej. Grunt pomiędzy panelami, jak również pomiędzy panelami a ogrodzeniem należy kwalifikować jako zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej, a zatem niezbędny do osiągnięcia zamierzonego rezultatu, tj. instalacji i eksploatacji farmy fotowoltaicznej w celu pozyskiwania energii elektrycznej. Taki wniosek płynie z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 26 marca 2025 r., sygn. akt I SA/Gl 982/24.
Sprawa dotyczyła kwestii naliczenia podatku od nieruchomości za farmę fotowoltaiczną zlokalizowaną na działce rolnej. Spółka będąca właścicielem gruntów nie zgadzała się z decyzją, w której ustalono zobowiązanie podatkowe z wykorzystaniem najwyższej stawki podatku od nieruchomości dla całej działki. W postępowaniu poruszana była też kwestia własności przedmiotowej farmy, jednak nie miała on wpływu na końcowe rozstrzygnięcie.
WSA w Gliwicach wskazał, że zgodnie z art. 1 ustawy o podatku rolnym opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Użytki rolne nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, z wyjątkiem zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej. Pod pojęciem "użytki rolne" należy rozumieć grunty sklasyfikowane w ten sposób w ewidencji gruntów i budynków. Podatnikami podatku od nieruchomości, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych. Zatem to na spółce jako właścicielu gruntów ciąży zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości. Sąd wskazał, że ustawodawca wprowadził przesłankę zajęcia gruntu rolnego na prowadzenie działalności gospodarczej, której spełnienie warunkuje objęcie gruntu opodatkowaniem podatkiem od nieruchomości i wyłączenie z opodatkowania podatkiem rolnym. Przesłanka ta ma charakter uzupełniający w stosunku do klasyfikacji w ewidencji gruntów i budynków. Ustalenie bowiem, że grunty sklasyfikowane jako użytki rolne zostały zajęte na prowadzenie tej działalności decyduje o ich opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości i wyłączenie z opodatkowania podatkiem rolnym. Zatem rzeczywiste wykonywanie na gruntach rolnych czynności składających się na prowadzenie działalności gospodarczej, w sposób trwały, nieincydentalny, świadczy o zaistnieniu takiego stanu. Nie jest przy tym konieczne stwierdzenie, że wyłączona jest w ogóle możliwość prowadzenia na tych gruntach innego rodzaju działalności. Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że z przesłanki tej nie wynika, aby na gruntach zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej nie mogła być prowadzona inna działalność, o ile specyfika prowadzonej działalności gospodarczej na to pozwala. Nie ma to jednak wpływu na opodatkowanie takich gruntów, o ile są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej oraz jest to zasadniczy - gospodarczy cel ich wykorzystywania.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
