Pracownikowi wychowującemu przynajmniej jedno dziecko w wieku do 14 lat przysługuje w ciągu roku kalendarzowego zwolnienie od pracy w wymiarze 16 godzin albo 2 dni, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia (art. 188 K.p.). Pracownik decyduje o sposobie wykorzystania w danym roku kalendarzowym tego zwolnienia - w dniach lub w godzinach - w pierwszym wniosku o jego udzielenie, złożonym w danym roku kalendarzowym.
W przypadku pracownika zatrudnionego na część etatu zwolnienie na dziecko do lat 14, udzielane w wymiarze godzinowym, ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika. Niepełną godzinę zwolnienia od pracy zaokrągla się w górę do pełnej godziny.
Prawo do dwóch dni lub 16 godzin zwolnienia na dziecko do lat 14 jest uprawnieniem przysługującym w ramach danego roku kalendarzowego. Pulę zwolnienia za dany rok można więc wykorzystać tylko w tym roku kalendarzowym, w którym pracownikowi przysługuje. Niewykorzystane uprawnienie nie przechodzi na rok następny jako zaległe - jeżeli pracownik nie wykorzysta w naturze zwolnienia na dziecko do lat 14 w danym roku kalendarzowym, wówczas zwolnienie to przepada. Nie zmienia to faktu, że w kolejnym roku kalendarzowym pracownik znowu nabędzie prawo do omawianego zwolnienia w wymiarze 2 dni lub 16 godzin.
Należy nadmienić, że wymiar ww. zwolnienia nie zależy od okresu zatrudnienia w trakcie roku. Jeżeli jednak oboje rodzice lub opiekunowie dziecka są zatrudnieni, ze wspomnianego zwolnienia od pracy może korzystać tylko jedno z nich. Dopuszczalne jest też podzielenie się tym uprawnieniem.
Pracownikowi nie przysługuje ekwiwalent pieniężny ani żadna inna rekompensata za niewykorzystane dni/godziny zwolnienia na dziecko do 14 lat. Zwolnienie to jest uprawnieniem wnioskowym i jego wykorzystanie zależy całkowicie od inicjatywy zainteresowanego pracownika. Pracodawca nie ma obowiązku udzielenia tego zwolnienia z urzędu uprawnionemu pracownikowi.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
