Wycofanie towaru, który podatnik uznał za niemożliwy do wykorzystania w ramach działalności, a następnie sprzedaż opodatkowana tego towaru jako odpadu nie stanowi "zmiany czynników uwzględnianych przy określaniu kwoty odliczenia". Podobnie będzie w sytuacji, gdy towar ten po wycofaniu zostanie zniszczony. Zniszczenie niezależnie od jego dobrowolnego charakteru nie powoduje powstania obowiązku dokonania korekty, o ile to zniszczenie jest prawidłowo udowodnione lub uzasadnione, a wspomniane dobro obiektywnie utraciło wszelką użyteczność w ramach działalności gospodarczej podatnika. Tak uznał TSUE w wyroku z dnia 4 maja 2023 r., w sprawie C-127/22.
Sprawa, którą zajmował się TSUE, dotyczyła spółki bułgarskiej, która prowadziła działalność w dziedzinie telekomunikacji. Na potrzeby swojej działalności nabywała różne dobra inwestycyjne oraz, w celu ich odsprzedaży, telefony komórkowe i inne urządzenia niezbędne lub pomocnicze dla korzystania ze świadczonych przez siebie usług. VAT zapłacony w związku z tymi zakupami podlegał odliczeniu. Spółka ta w okresie między październikiem 2014 r. a grudniem 2017 r. wycofała różne towary, takie jak urządzenia, wyposażenie lub sprzęt uznany za niezdatny do użytku lub sprzedaży z różnych powodów, w tym z powodu zużycia, wadliwości, przestarzałości lub nieprzydatności. Owo wycofanie zostało dokonane zgodnie z właściwymi przepisami krajowymi. Następnie niektóre z tych towarów zostały sprzedane jako odpady przedsiębiorstwom trzecim będącym podatnikami, a inne zostały zniszczone lub zutylizowane.
Czynności te spółka początkowo opodatkowała VAT, ale później zdecydowała się na odzyskanie tego VAT poprzez korektę VAT.
Z uwagi na to, że organ podatkowy odmówił spółce prawa do korekty, sprawa trafiła do sądu bułgarskiego. Sąd jednak zdecydował się na zadanie pytania prejudycjalnego, czy wycofanie towarów handlowych z firmy, ponieważ np. zostały zużyte, są wadliwe, nieodpowiednie lub nie mogą być wykorzystywane zgodnie z ich przeznaczeniem, stanowi zmianę czynników uwzględnianych przy określaniu kwoty odliczenia oraz czy spowoduje to obowiązek skorygowania VAT odliczonego przy zakupie tych towarów w sytuacji, gdy towary te zostaną sprzedane albo zutylizowane.
TSUE uznał, że wycofanie towaru, który, zdaniem podatnika, stał się nieużyteczny w ramach jego zwykłej działalności gospodarczej, a następnie sprzedaż tego towaru jako odpadu, która to sprzedaż została opodatkowana VAT, nie stanowi "zmiany czynników uwzględnianych przy określaniu kwoty odliczenia". Zdaniem TSUE także wycofanie towaru, który podatnik uznał za niemożliwy do wykorzystania w ramach swej zwykłej działalności gospodarczej, po którym to wycofaniu nastąpiło dobrowolne zniszczenie tego towaru, stanowi "zmianę czynników uwzględnianych przy określaniu kwoty odliczenia". Jednakże taka sytuacja stanowi "zniszczenie", niezależnie od jego dobrowolnego charakteru, w związku z czym owa zmiana czynników uwzględnianych przy określaniu kwoty odliczenia nie powoduje powstania obowiązku dokonania korekty, o ile to zniszczenie jest prawidłowo udowodnione lub uzasadnione, a wspomniane dobro obiektywnie utraciło wszelką użyteczność w ramach działalności gospodarczej podatnika. Prawidłowo udowodnione zutylizowanie towaru należy zrównać z jego zniszczeniem, o ile wiąże się ono konkretnie z nieodwracalnym zniknięciem tego towaru.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
