Spółka wypłaca należności na rzecz kontrahentów zagranicznych, z tytułu których jest generalnie zobowiązana pobrać podatek u źródła. Czy uzyskana kopia certyfikatu rezydencji uprawnia do zastosowania stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania?
Certyfikat rezydencji to zaświadczenie o miejscu siedziby podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca siedziby podatnika (art. 4a pkt 12 ustawy o PDOP). Jest to dokument, w oparciu o który polski podmiot może pobierać podatek u źródła w niższej wysokości lub może go nie pobierać wcale, jeśli postanowienia odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której Polska jest stroną, na to zezwalają.
Zasadniczo polskie podmioty (płatnicy) powinny posługiwać się oryginałami certyfikatów rezydencji. W niektórych przypadkach miejsce siedziby podatnika dla celów podatkowych może zostać potwierdzone kopią certyfikatu rezydencji. Kwestie te reguluje art. 26 ust. 1n ustawy o PDOP. Z przepisu tego wynika, że kopia certyfikatu rezydencji może być stosowana (na potrzeby podatku od źródła), gdy łącznie zostaną spełnione następujące warunki:
Co ważne, w czasie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego w związku z COVID-19, a także w okresie kolejnych 2 miesięcy po ich odwołaniu, nie obowiązuje ww. ograniczenie w zakresie kategorii płatności oraz limit w wysokości 10.000 zł. Jak bowiem wynika z art. 31ya ust. 2 tzw. specustawy, w ww. okresie miejsce siedziby podatnika dla celów podatkowych może być potwierdzone kopią certyfikatu rezydencji, jeżeli informacje wynikające z przedłożonej kopii certyfikatu rezydencji nie budzą uzasadnionych wątpliwości co do zgodności ze stanem faktycznym.
|