Podatnik dokonał modernizacji wynajmowanych pomieszczeń. W wyniku poniesionych nakładów powstała inwestycja w obcym środku trwałym, którą podatnik amortyzował. Następnie podatnik nabył budynek, w którym wynajmował pomieszczenia, ale nie wprowadził go do działalności gospodarczej. Pomieszczenia nadal są wykorzystywane w prowadzonej działalności. Czy istnieje możliwość dalszej amortyzacji inwestycji w obcym środku trwałym pomimo, iż podatnik jest już jego właścicielem?
| Inwestycja w obcym środku trwałym (tu: budynku), która powstała w okresie, kiedy osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą nie była jeszcze właścicielem tego budynku, może podlegać amortyzacji do czasu zrównania wartości odpisów z jej wartością początkową. |
Inwestycje w obcym środku trwałym uznawane są za środki trwałe i podlegają amortyzacji niezależnie od przewidywanego okresu ich używania (por. art. 22a ust. 2 ustawy o PDOF).
Odpisów amortyzacyjnych od inwestycji w obcym środku trwałym dokonuje się na zasadach ogólnych, tj. od jej wartości początkowej, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek trwały wprowadzono do ewidencji do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbytu lub stwierdzono ich niedobór (por. art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy).
Ustawy o podatku dochodowym (zarówno PIT, jak i CIT) nie zawierają szczególnych regulacji odnoszących się do sytuacji, kiedy podatnik nabywa środek trwały, w którym wcześniej dokonał ulepszeń klasyfikowanych jako inwestycje w obcym środku trwałym. W takim przypadku można stosować dotychczasowe zasady amortyzacji.
Organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych dotyczących amortyzacji inwestycji w obcym środku trwałym po zakupie obiektu, w którym inwestycje takie były realizowane wyjaśniają, iż podatnik może zastosować zamiennie dwa rozwiązania, tj.:
1) zwiększyć cenę nabycia środka trwałego o wartość niezamortyzowanej inwestycji w obcym środku trwałym (o ile cena nabycia nie uwzględnia wydatków poniesionych na inwestycję) i dalej amortyzować jeden składnik majątku trwałego (np. w postaci budynku) albo
2) kontynuować amortyzację inwestycji w obcym środku trwałym i amortyzować odrębnie nabyty środek trwały (według ceny nabycia nieobejmującej odrębnie amortyzowanych nakładów inwestycyjnych).
Takie stanowisko odnajdziemy m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 30 grudnia 2014 r., nr IBPBI/2/423-1213/14/AK czy interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 15 stycznia 2018 r., nr 0113-KDIPT2-1.4011.514.2017.1.MAP.
Uwzględniając przytoczone stanowisko organów podatkowych, dopuszczające amortyzację dwóch obiektów (tu: budynku oraz odrębnie inwestycji w takim budynku) można przyjąć, że dalsze amortyzowanie inwestycji w obcym środku trwałym będzie również dopuszczalne w przypadku opisanym w pytaniu, tj. gdy podatnik nabył budynek, w którym wcześniej dokonał inwestycji, ale nie wprowadził go do ewidencji środków trwałych. Tak więc, w naszej ocenie, podatnik może kontynuować amortyzację inwestycji w obcym środku trwałym na dotychczasowych zasadach, tj. według metody i stawki amortyzacyjnej stosowanej przed nabyciem budynku na własność.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
